Taken van de stagiaire en kofferstress

Na een paar dagen in het hotel begin ik een beetje door te krijgen hoe het er hier aan toe gaat.
Maar ik zal bij het begin beginnen en vertellen wat ik zoal heb meegemaakt de afgelopen dagen.

Dinsdag 8-7
Met 8 uur tijdsverschil was ik de volgende ochtend redelijk vroeg wakker maar wel lekker geslapen. Er waren op dit moment 4 gasten in het hotel, een Nederlands gezin met 2 kinderen. Er is een kamer altijd bezet voor dona Elsa, een oude vrouw die hier haar laatste dagen wil doorbrengen. Het ontbijt voor de gasten is van 7:00 tot 9:00, dit betekent dus dat jij hier ook bij aanwezig moet zijn als er gasten zijn. Sadie, de schoonmaakster, is om deze tijd ook aanwezig en helpt mee met het ontbijt. Sadie spreekt alleen Spaans en geen Engels, dus de communicatie verloopt soms een beetje met handen en voetenwerk. Voor de gasten staat er thee/koffie, brood, beleg, fruit, jus d'orange en er kan een eitje gebakken worden. Nadat de gasten klaar zijn met ontbijten, ontbijt je samen met Sadie. Ik was blij dat Pauline, de andere stagiaire, er nog bij was. Die kan na 5 maanden wel een aardig woordje Spaans, dus dat communiceert iets makkelijker.
Het is leuk om bij het ontbijt even met de gasten te kletsen en te horen wat ze gedaan hebben of nog gaan doen. Het is overigens al erg lekker weer zo vroeg in de ochtend.

De gasten gingen vandaag op pad naar San José, dus Pauline en ik hoefden in de middag in principe niets te doen. Pauline gaf me uitleg over een aantal zaken zoals waar de sleutels hangen, hoe de zwembadpomp werkt, het schoonmaken van het zwembad, wat te doen als er stroom uitvalt, wanneer welke taxi gebeld moet worden en hoe betalingen geregeld moeten worden. Ik heb alles maar op een lijstje geschreven en probeer zoveel mogelijk te onthouden omdat we maar 2 dagen samen zijn. Hieronder staan wat foto's van het huisje waar ik verblijf.

Pauline ging vanmiddag lunchen met Peter en Flor, de eigenaren, als afscheid. Ik was dus even alleen en heb de telefoon op moeten nemen in het Spaans, haha.
Nadat Pauline terug was hebben we snel een taxi gebeld die ons naar het vliegveld zou brengen. De spelers van het Costa Ricaanse elftal zouden namelijk vanmiddag terug komen en gehuldigd worden.
Ik hoorde al wel heel veel herrie op straat en getoeter en rond 2 uur vloog een vliegtuig een paar keer erg laag over, dit bleek het vliegtuig van de spelers te zijn.
De taxi kon op een gegeven moment niet meer verder omdat er zoveel mensen op straat liepen en auto's de weg blokkeerden. De mensen waren helemaal uitgedost en de toeters waren ook aanwezig.
We hebben 1,5 uur staan wachten voordat de spelers een keer langs kwamen maar we hebben wel genoten van de sfeer. Het was erg leuk om de gezichten van de tv nu eens in het echt te zien. Aan beveiliging was ook geen gebrek.

Bekijk hier het filmpje, met dank aan Pauline.

Nadat de spelers weg waren zijn we naar het vliegveld gelopen, dit was nog maar een klein stukje, om wat geld te pinnen. Ze hebben hier heel leuk geld met dieren erop zoals o.a. een luiaard.

Hierna zijn we terug gaan lopen naar het hotel want er was voor auto's geen doorkomen aan. Later op tv zagen we dat ze uiteindelijk pas rond 8 uur in San Jose aangekomen waren, al die tijd heeft de weg dus vast gestaan.
Eenmaal bij het hotel hadden we allebei niet zoveel trek voor het avondeten dus hebben we toast met gebakken ei gegeten. De oude vrouw, Elsa, die in dit hotel woont krijg elke avond rond 7 uur een bakje fruit, dus die hebben we nog even bij haar gebracht. Ik ben op tijd gaan slapen want ik was het behoorlijk zat. Ik heb vandaag ook nog voor mijn koffer gebeld maar daar hadden ze geen informatie over :(

Woensdag 9-7
Aangezien ik vroeg was gaan slapen was ik om half 6 al wakker. Ik heb meegeholpen met het ontbijt en de Nederlandse gasten uitgezwaaid, zij vertrekken vandaag voor een rondreis met eigen huurauto.
Na het ontbijt ben ik gaan facetimen met papa, mama en Sebas en hierna hebben Pauline en ik lekker buiten in de zon gezeten. Ook hebben we nog wat dingetjes voor het hotel doorgenomen.
Aangezien er geen gasten zijn, zijn we even naar de supermarkt hier in de straat gelopen om wat lekkers te halen en ik had wat toiletartikelen nodig zoals deodorant en tandpasta. Een aantal andere dingen laat Pauline gelukkig achter. Ook heb ik teenslippers gekocht, want dichte schoenen is een beetje warm. Wat wel direct opvalt is al het getoeter op straat, altijd een bezienswaardigheid twee blanke vrouwen, haha.

Om 2 uur in de middag zijn we voor de tv gaan zitten om Nederland aan te moedigen, maar helaas.
Het was wel grappig om te horen hoe ze in het Spaans de namen van de Nederlandse voetballers uitspraken.
In de rust van de wedstrijd belde ik nog een keer naar American Airlines voor evt. meer informatie over mijn koffer. Ze konden er niets over zeggen, de man aan de telefoon dacht dat mijn koffer misschien zelfs nog wel in Düsseldorf zou staan en dat ik maar contact op moest nemen met AirBerlin. Grrr.... hier word je toch niet goed van.
De rest van de middag heb ik besteed aan lezen en tv kijken. Rond een uur of 5 zijn Pauline en ik gaan koken, het werd kippensoep met brood en een gebakken ei. Ik heb ook een taxi besteld voor de 4 Nederlandse gasten die vanavond zouden arriveren.  Niet echt een culinair hoogstandje, maar de boodschappen moesten nog bezorgd worden, haha.
Rond een uur of 7 ging de telefoon en dit was American Airlines met de mededeling dat mijn koffer onderweg was en dat ik hem tussen 11 uur in de avond en middernacht kon verwachten.
Gelukkig, ik besloot maar om wakker te blijven want ik moest de poort open kunnen maken en het belletje van de intercom horen. De gasten kwamen rond 9 uur aan en ik heb ze de kamers laten zien en wat uitgelegd over het hotel. Ze waren blij dat zij er waren, helaas ook zonder bagage.
Er kwam ook nog een Italiaanse man in het hotel, die zou de volgende ochtend vroeg naar het vliegveld vertrekken. Pauline regelde een taxi voor deze man, hij zou om 6 uur in de ochtend opgehaald worden.
Pauline is gaan slapen want zij zou vannacht vertrekken naar het vliegveld. Ik ben tot half 2 wakker gebleven voor mijn koffer en ben daarna maar gaan slapen. Ik liet de deur open zodat ik evt. de intercom zou horen.

Donderdag 10-7
Pauline is vannacht om half 4 vertrokken, nadat ik haar uitgezwaaid had, ben ik snel weer in bed gekropen. Er was nog geen koffer bezorgd.
Om kwart over 6 werd er echter op het belletje gedrukt, de taxi van de Italiaanse man was er nog niet. Ik heb direct een nieuwe taxi gebeld en die was er binnen een paar minuten.
Hierna ben ik gaan douchen en heb ik de schoonmaakster Sadie geholpen met het maken van het ontbijt voor de 4 gasten. De huurauto van deze gasten werd rond 9 uur bij het hotel afgeleverd en ze gaan een rondreis maken van 3 weken door het land. Ze bedankten me voor de goede service en gastvrijheid en gingen daarna op pad. Hierna ben ik lekker buiten in de zon gaan zitten met een boekje. Ik heb American Airlines nog een keer gebeld, ze hadden nu de mededeling dat hij vanmiddag rond 2 uur bezorgd zou worden. Ik werd al helemaal blij.

Eindelijk was de koffer gevonden, al dagen stond er "not located".

De middag verstreek echter en nog steeds geen bericht van mijn koffer. Voor het avondeten heb ik Chicken Alfredo gemaakt, pasta met kip, champignons, ui, knoflook, broccoli en een sausje uit een zakje. Het smaakte erg goed. Ik heb dit allemaal in de buitenkeuken klaar gemaakt, dit gasfornuis werkt sneller dan de pitjes die binnen staan.

Na het eten heb ik wat fruit bij Elsa gebracht en nogmaals gebeld met American Airlines, ik was er wel een beetje klaar mee. Deze man vertelde mij dat de koffer op de laatste vlucht naar Miami zat en rond 10-11 uur in de avond bezorgd werd. Nu moest ik weer tot laat opblijven na een nogal korte nachtrust. Tot 12 uur ben ik wakker gebleven en toen vielen mijn ogen toch echt dicht.

Vrijdag 11-7
Vanmorgen ben ik tot half 8 blijven liggen omdat er geen nieuwe gasten waren voor het ontbijt. Ik heb samen met Sadie ontbeten. Ik had bij de boodschappen cornflakes opgeschreven, dit vind ik in de ochtend altijd wel erg lekker. Nog een toastje erbij en dan heb je een prima ontbijtje. Helaas was het vandaag wat fris en stond er een behoorlijk harde wind.
Rond half 11 stond de tuinman van het andere hotel, Dos Palmas La Garita, ineens voor de deur. Hij had Akia, een andere stagiaire, vanuit La Garita meegenomen naar het airport hotel. Ik kon mijn spullen pakken en met hem mee naar La Garita. Hier zou ook een andere stagiaire zijn dus dat is wel gezellig. Onderweg naar het andere hotel kreeg ik een beetje een indruk van de omgeving, het is hier erg groen en bergachtig. De plaats Alajuela ligt ook vlakbij verschillende vulkanen. In het hotel aangekomen maakte ik kennis met de stagiaire Anna. Zij vertrekt morgen voor 3 dagen naar een park aan de kust, dus nu ben ik hier ook alleen, haha. Maar op dit terrein van het hotel hebben de eigenaren hun huis staan en het zwembad is groter, dus heel erg is het niet.
Er zijn komend weekend niet veel gasten, dus ik kan lekker bij het zwembad liggen als de zon weer terug komt. Ook ben ik aan het kijken naar uitstapjes en tours die ik kan maken op mijn vrije dagen. Ik wil erg graag naar de Poas vulkaan en de La Paz watervallen. Ik heb al een aantal leuke dingen voorbij zien komen en ik zal Peter even om tips vragen.
Vanmorgen heb ik nogmaals gebeld naar American Airlines en ze hadden de mededeling dat de koffer gisteravond wegens problemen niet uit Miami vertrokken was maar dat deze vandaag zou arriveren. Hij was waarschijnlijk via Londen gevlogen???. Ik heb ze ook verteld om de koffer nu naar een ander adres te brengen, dit was geen probleem. Ze beginnen me al te herkennen aan de telefoon.
Ik vroeg ze te bellen als ze zeker wisten dat ze de koffer ook echt hadden, niet dat ik weer voor piet snot aan het wachten was. Om 1 uur werd gebeld dat ze de koffer hadden en nu bezorgd zou worden bij dit hotel. Eindelijk!!
Een uurtje later ging de intercom en daar was mijn koffer eindelijk. Gelukkig hebben er geen toiletspullen gelekt op mijn kleding of ontbreken er dingen. Er zat een kaartje aan met rush erop, ze hadden blijkbaar erge haast, haha. Ik ben zo blij :) :) :)

Ik heb gelijk de lader van mijn laptop gepakt en ben dit verhaaltje gaan typen en nu eindelijk met foto's.
Foto's van het hotel waar ik nu ben volgen nog, het regent nu dus dat ziet er niet gezellig uit.

Zo, dit is een iets langer verhaaltje dan gedacht maar nu zijn jullie op de hoogte van mijn avonturen hier. Ik wil jullie erg bedanken voor de reacties, leuk om te lezen!

Tot de volgende keer.