De reisdag en eerste indrukken

Maandag 7 juli was het zover, het grote avontuur kon beginnen.
Om 3 uur in de ochtend had ik mijn wekker gezet want we hadden het plan om om 4 uur van huis te vertrekken. Pap en mam zouden me afzetten bij Düsseldorf international airport.
We vertrokken iets later en nadat we om kwart voor 6 ook nog even in de file hadden gestaan waren we om 10 over 6 bij het vliegveld.

Ik hoefde alleen maar mijn koffer af te geven want ik was al online ingecheckt, de koffer was doorgelabeld naar San José maar ik moest hem wel in Miami ophalen en weer afgeven.
We dronken nog even wat bij Starbucks en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen, dit was wel even een moeilijk moment. Over 5 weken zien we elkaar pas weer :(

Ik liep door de controle voor de handbagage heen en heb even wat winkeltjes gekeken. Ze hadden helaas nergens lekkere broodjes. De vlucht naar Milaan vertrok mooi op tijd en er waren heel veel zakenmannen aan boord, ik zat naast twee alleen reizende mensen. Er werd wat drinken uitgedeeld tijdens de vlucht en toen gingen we alweer landen, 1,5 uur vliegen is zo voorbij.
Helaas heb ik last van een ingetrokken trommelvlies bij één oor, dit deed behoorlijk veel pijn bij het landen en de Ibuprofen en neusspray waren helaas niet voldoende om het tegen te gaan.
Rond 10 over 10 landden we op Milaan-Malpensa en hier had ik ongeveer een uur de tijd om mijn volgende vlucht naar Miami te halen.
Ik ben snel over het vliegveld gegaan want het was een eind lopen en heb kort genoten van de lucht van pizza's.

Bij de gate aangekomen werd mijn naam omgeroepen en ik moest me hier melden om de vragen te beantwoorden die je normaal gesproken krijgt als je naar de VS vliegt.
Of ik mijn koffer zelf had ingepakt, hoe lang ik alle elektronica al in mijn bezit heb en waarom ik via Milaan vloog. De man die mij hielp belde iemand op om erbij te komen, uit het Italiaanse gebrabbel verstond ik alleen 'Hollandesa', maar alles was in orde en het boarden was al begonnen.
De vlucht vertrok een half uurtje later rond 12 uur.
Ik zat op stoel 22b, bij het uitkiezen van de stoelen was stoel 22a nog vrij dus ik had gehoopt dat dit zo zou blijven maar helaas.
Er kwam een redelijk jonge Italiaanse man naast me zitten die voor zaken op reis was. We hebben nog even zitten kletsen, toch wel fijn dat je naast iemand zit die nog een beetje gezellig is en gelukkig niet dik of breed is en stinkt ofzo ;)
De vlucht duurde erg lang, het was een oud toestel en je had ook geen eigen tv scherm, gelukkig had ik de i-pad bij me waar mijn broer films op had gezet. Ik heb me wel vermaakt en een beetje gedoezeld, maar 10 uur is best lang.
Het eten was zoals gewoonlijk niet echt lekker, de keuze was 'pollo o pasta', ik koos voor de pasta maar eigenlijk waren alleen de crackers met kaas en de koekjes die erbij lagen lekker. Een uur voor landing kregen we nog een soort van pizza/quiche, die smaakte nog wel.

Ook nu kreeg ik tijdens het dalen weer last van mijn oor. Vanuit het vliegtuig had je een mooi uitzicht over de stad Miami in de verte.
In Miami leek er een lange rij te staan voor de douane maar dit viel gelukkig mee, met een half uur had ik een stempel in mijn paspoort. Ze vroegen alleen waar ik naar toe ging, hoe lang en waarom.
Bij de bagage band duurde het wel erg lang en bleek dus dat mijn koffer niet aangekomen was.
Ik heb een mannetje die in de buurt stond aangeklampt en gevraagd waar ik naar toe moest.
Ik zag mensen staan die dezelfde vluchten als mij hadden gehad, maar die hadden hun bagage ook niet. De man had me doorverwezen naar een vrouw die mij vertelde dat ik het op de eindbestemming moest melden. Dit was voor mij wel even een baalmoment en waar ik al bang voor was is dus gebeurd.

Ik ben maar doorgelopen naar de gates voor de connecting flight en heb wat gegeten bij Nathans hot dogs en een plak lemon cake bij Starbucks gehaald.

Het kostte me steeds meer moeite om wakker te blijven. De vlucht naar San José was vertraagd naar 8.15 pm, ik heb maar bij de gate gezeten en wat gelezen. De vlucht was overboekt en ze zochten vrijwilligers om naar een hotel in Miami te gaan.
Ik zat op stoel 28d, redelijk achteraan naast een vader die met zijn zoon op vakantie ging.
Tijdens de vlucht werd ik licht misselijk, dit kwam denk ik door de spanning en vermoeidheid.
Je moest tijdens de vlucht ook een soort van douane formulier invullen.
Gelukkig duurde deze vlucht niet zo lang maar ik was blij dat ik er was.
Om 10 voor 9 lokale tijd landden we op Juan Santamaria international airport.
Hier was ik ook zonder veel vragen snel door de douane heen en kon ik gaan melden bij de balie dat mijn koffer niet was aangekomen. De man was zeer behulpzaam en sprak duidelijk Engels. Er waren veel mensen die hun koffer niet hadden. Gelukkig wist ik het al en stond vooraan in de rij.
Er is een melding gemaakt van mijn koffer en hopelijk wordt deze snel bezorgd.  Ze hebben de gegevens en ik kan het online volgen.
Tot nu toe staat er echter nog steeds: not yet been located, dus ben benieuwd.

Ik werd op het vliegveld opgehaald door Pauline, een stagiaire die al 5 maanden in Costa Rica is en samen namen we een taxi naar het Dos Palmas airport hotel waar ik de eerste dagen stage ga lopen.
Pauline gaat helaas donderdag naar huis, dus ben ik vanaf dan alleen hier.
Mocht dit een probleem zijn dan kan ik ook naar de andere locatie en dan gaat een andere stagiaire naar dit hotel.
Eenmaal in het hotel aangekomen heb ik snel mijn bed opgezocht, gelukkig had ik een beetje kleding in de handbagage gedaan en ook een pyjama en Pauline had een extra tandenborstel.
Ik heb redelijk goed geslapen en nadat we ontbeten hadden heb ik wat informatie over het reilen en zeilen van het hotel gekregen.
Pauline is nu aan het lunchen met de eigenaren als afscheid en ik had even tijd om het verhaaltje te typen. Helaas nog zonder foto's want dit lukt niet om ze van de camera naar de i-pad te krijgen.
Het is buiten lekker warm, zo rond de 25 graden en de zon brandt behoorlijk fel.
Voor nu ga ik eerst even bellen of er al wat meer bekend is over de koffer en ga ik proberen wat handige Spaanse zinnen te leren.
Ik houd jullie op de hoogte en zou het leuk vinden als jullie een reactie achterlaten.
Liefs Nathalie